15 Şubat Komplosu Arjantin 'de Protesto Edildi...



Geçen yıl olduğu gibi bu yılda Arjantin / başkent Buenos Aires 'te 15 Şubat komplosu protesto edildi. Geçtiğimiz cumartesi günü (14 Şubat 2014) yapılan eylemde PKK, KCK bayrakları, Arin Mirkan ve PKK lideri A. Öcalan dövizleri taşındı. Eylemde Kobané zaferi ve YPG / YPJ savaşçıları da selamlandı. Ayrıca İran İslam Devleti 'nin Kürt tutsaklara yönelik işkence ve idam politikası da kınandı. " Öcalan 'a ve tüm politik tutsaklara özgürlük " sloganıyla gerçekleştirilen ve öncülüğünü Sol-Sosyalist güçlerin yaptığı eylem günün anlam ve önemine uygun olarak yapılan konuşmaların ardından sonlandırıldı...



Eylemin Videoları...

https://www.youtube.com/watch?v=Uk1jan8Ixcg



Eylemden Kareler...

Las guerreras de Kobane...



El pasado 26 de enero, el Estado Islámico (EI) fue expulsado de Kobane, ciudad próxima a la frontera de Siria y Turquía que durante cuatro meses se convirtió en el epicentro de la resistencia kurda. Las mujeres cobraron un gran protagonismo, organizándose en milicias femeninas ligadas a una fracción radicalizada del movimiento nacional kurdo. " Hay un enemigo que ha venido a mi tierra / y me he visto forzada a acoger un arma y protegerla ", versaba uno de los cánticos de las combatientes, que libran una pelea que no terminó y no sólo involucra al EI.

Mujeres en primera línea


Tierra seca y pastizal. Una ciudad marcada por el asedio. Con pañuelos en el cabello, pasos firmes y fusiles A-K 47 en los hombros, las mujeres kurdas sirias de Kobane se entregaron, desde el 16 de septiembre del 2014, a una dura batalla contra la avanzada del Estado Islámico que busca extender su dominio en la región. Es indiscutible que en este reciente triunfo sobre el EI, ellas se destacaron peleando y poniéndose al frente de las unidades.

" Yo era una estudiante. Cada vez que iba a la escuela, sentía mucho miedo. Así que la dejé para defender mi tierra y el país, para proteger a mis amigos y para ayudar a la gente a vivir en condiciones de seguridad. He sacrificado mi futuro para construir otra nación ", declara Naline, acompañada por dos compañeras -todas vestidas con uniforme militar- en una trinchera de Kobane. Su historia se repite en las miles de mujeres que se sumaron a la resistencia. Esto se evidencia en las experiencias relevadas por un reciente artículo del diario The Guardian.

Por ejemplo la de Ruhan Hassan, una joven pobre de Kobane quien luego de dedicar años a militar por los derechos políticos de los kurdos en Siria e investigar sobre la situación de las mujeres, se sumó en 2013 a las Unidades de Defensa Femenina (YPJ). O la de Berivan Fahdil, quien afirmó a su madre " voy a unirme a los luchadores de Kobane y no hay fuerza en la tierra que pueda detenerme ", previamente a tomar un arma y partir al frente.

Mustafa Taher relata la historia de su hermana Shireen, de 22 años, quien perdió la vida en combate el año pasado durante una emboscada del EI. " Estamos orgullosos del sacrificio de ella y de todos sus amigos, que murieron para defender Kobane ", alega, mientras levanta en alto una foto de la joven, de penetrantes ojos color avellana, tomada durante la batalla. Shireen había adquirido la decisión de pelear para defender su tierra tres años atrás, cuando su profesora y militante por la liberación kurda, cayó en la guerra civil siria. Y fue finalmente con la muerte de su padre –quien la había exhortado a continuar la lucha- en manos del EI, que se sumaría a las Unidades de Protección del Pueblo Kurdo (YPG), con las cuales pasó sus últimos días. " Si ella no se hubiera enrolado, yo lo hubiera hecho ", reflexiona Mustafa.

La cadena de silencios y un canto difícil de aplacar

Comienza el mes de febrero. Una cámara captura a veinte guerreras de Kobane con los dedos en " V ", apuntando al sol. El Estado Islámico emite un comunicado oficial aceptando que se retira de Kobane. Por supuesto, nada dice sobre el papel de las mujeres en su derrota. Poco más de tres meses pasaron desde que las tropas del EI se hubieran encargado de difundir una foto en la que aparecía decapitada la combatiente kurda de 28 años, Rehana, cuya imagen imponente en el frente de batalla había circulado por las redes sociales, representando la resistencia de las mujeres kurdas.

En una entrevista para el diario El Mundo, Hasrad, enrolada en las YPJ, había proclamado: " Luchamos contra hombres que violan, que venden mujeres " y aseveró que tanto ella como sus compañeras de batalla preferían suicidarse antes que convertirse en sus esclavas. Lo cierto es que las combatientes –con la doble condición de ser mujeres y kurdas-, a lo largo de estos meses no sólo se enfrentaron al Estado Islámico. En este sentido, no es casual el tratamiento que le dieron los grandes medios del mundo a su rol en esta victoria. La mayor parte de ellos, hicieron caso omiso del mismo. Otros publicaron sus fotos como una noticia de color, casi anecdótica.

Ninguno quiere mostrar que en Medio Oriente, en la frontera entre Siria y Turquía, con tantas guerras reaccionarias de trasfondo, hay mujeres que se organizan para pelear –y que pelean para organizarse. Reflejan, de esta forma, un punto en el que están de acuerdo tanto el imperialismo norteamericano como Turquía, en su enfrentamiento contra el Estado Islámico: ninguno va a permitir que la cuestión nacional kurda (una diáspora de 30 millones de personas distribuidas entre Irak, Irán, Siria, Turquía y el resto de Europa) ni la de las mujeres se desarrolle. Por ello, para estas guerreras –que ya cargan con la experiencia de haberse armado y derrotado a las milicias del EI- la lucha recién comienza.

En un discurso reciente, Obama manifestó que su país está frenando el avance del EI, liderando la coalición y apoyando a la oposición moderada en Siria. En otro lado del mundo –que, sin embargo, le es tan cercano-, Pervin Agri, una muchacha de 20 años que ya lleva dos enlistada en las milicias, explica: " Antes de lo de Kobane la gente no creía en nosotras, nos tomaba por inútiles. Pero las YPJ hemos demostrado, venciendo, que no era así. Las mujeres luchan y las mujeres protegen ".


* Las YPJ o Unidades de Defensa Femenina están ligadas a las Unidades de Protección del Pueblo Kurdo (YPG), las milicias radicalizadas dirigidas por el Partido de la Unión Democrática sirio (PYD), con relación con el Partido de los Trabajadores de Kurditán (PKK) turco.



Jazmín Bazán

07.02.2015

Kurdistán / La economía en Rojava: realidades y desafíos en la lucha kurda...



En el Kurdistán sirio nace una nueva forma de hacer política y de organización. En una zona devastada por el Estado Islámico, pero que se mantiene liberada gracias a la lucha de la guerrilla del PKK junto al pueblo, ¿cuáles son los desafíos económicos?

Desde hace más de cien días, la guerrilla kurda en el norte de Siria, junto a pueblos de diversas nacionalidades, defienden un proceso revolucionario basado en la igualdad, la vida en comunidad, la lucha contra el machismo y la aplicación de políticas que se diferencian del nacionalismo árabe y el islamismo político, las dos grandes corrientes que marcan a Medio Oriente.

Las YPG y las YPJ, conformadas por milicianos y milicianas, combaten en Rojava, región siria fronteriza con Turquía que tiene una extensión de 18 mil 300 kilómetros cuadrados y está dividida en tres cantones (regiones): Kobane, Cezire y Efrin. En ese territorio, la agricultura (el trigo es el principal producto) y el petróleo son las fuentes de de mayores recursos.

Aunque la guerrilla kurda expulsó al Estado Islámico de Rojava, esa zona todavía se encuentra asediada por el grupo terrorista y las fuerzas militares turcas, ya que el gobierno de Ankara rechaza la autonomía que se impulsa en Kobane. Pese a todo esto, hace más de dos años los pobladores de Rojava proclamaron una revolución y una " tercera vía " comenzó a crecer. Kurdos, árabes, asirios, turcomanos y otros pueblos impulsan un nuevo sistema basado en la ideología del Partido de los Trabajadores del Kurdistán (PYD, en el norte de Siria). El " Confederalismo Democrático " (CD) se abre como posibilidad real, pese al estado de guerra y de un bloqueo económico y comercial sobre Rojava, aplicado principalmente por el Estado turco.

Meses atrás, las poblaciones de Rojava dictaron su Contrato Social (Constitución), en la cual estipularon que los " recursos naturales, situados por encima y por debajo de la tierra, son la riqueza pública de la sociedad. Los procesos de extracción, gestión, licencias y otros acuerdos contractuales relacionados con dichos recursos serán reguladas por la ley ". En esa línea, decretaron que " los edificios y terrenos " son propiedad del nuevo autogobierno.

En el Contrato Social se indicó que todos los pobladores tienen " derecho al uso y goce de sus bienes privados. Nadie podrá ser privado de sus bienes, excepto mediante el pago de indemnización justa, por razones de utilidad pública o de interés social y en los casos y según las formas establecidas por la ley ". Con respecto al sistema económico, se remarcó que " debe orientarse a proporcionar bienestar general y, en particular, la financiación se concede a la ciencia y la tecnología. Tendrá por objeto garantizar las necesidades diarias de las personas y para garantizar una vida digna. (El) monopolio está prohibido por ley. Los derechos laborales y el desarrollo sostenible están garantizados ".

En una entrevista realizada a Amaad Yousef, ministro de Economía del cantón de Efrin, y publicada en Özgür Gündem, se pueden descubrir algunas líneas sobre la economía en Rojava. El funcionario explicó que la región siempre estuvo caracterizada por la pobreza, porque desde el gobierno central " no permitieron abrir fábricas, o el desarrollo o cualquier forma de enriquecimiento de la región ". Yousef recordó que " en Efrin fueron cerradas 200 plantas de procesado de olivas. Fuera de esto no había ni el más pequeño taller ".

Ante una situación crítica, la administración de Rojava impulsa centros de desarrollo de la economía social en varias ciudades.

El antropólogo inglés y activista anarquista David Graeber –quien a finales del año pasado estuvo diez días en Cezire- detalló que ahora existe un sistema académico considerado " clave de la estrategia económica ", que ofrece seis semanas de cursos intensivos en diversas especialidades, que anteriormente eran dictadas por el gobierno sirio. " Las (nuevas) academias económicas no sólo entrenan en conocimiento técnico sino que enfatizan la gestión cooperativa y tienen como objetivo difundir estos conocimientos a la mayor cantidad de población posible ", expresó el antropólogo.

Por su parte, Hassan Rammo, en el artículo " La autogestión hacia un cambio democrático: La revolución del 19 de julio ", destacó que en septiembre de 2013 el gobierno de la región " emitió una decisión de reducir los precios de los combustibles ", como también entregó semillas de trigo y combustible a los agricultores mediante préstamos a pagar " después del final del ciclo de cultivo ".

En " Rojava: una revolución en la vida diaria ", la periodista Rebecca Coles apuntó que la " nueva Administración tomó la tierra y distribuyó partes de ella a cooperativas autoorganizadas que están trabajando para expandir la ganadería y para aumentar y diversificar lo que se planta ". Coles explica que se continúa " extrayendo algo de petróleo y lo refinan en diésel de baja calidad para venderlo en el cantón y distribuirlo a las cooperativas y otras instituciones. Lo que producen las cooperativas se vende o a la Administración o a precios controlados por la Administración. La Administración proporciona a cada hogar una ración de pan. El contrabando es alto ".

Yousef aseguró que en Efrin ahora el empleo es pleno, por lo cual la población aumentó de 450 mil personas a un millón, entre ellos 200 mil árabes.

Pese a la inestabilidad de la zona, el funcionario enumeró que en el cantón ya funcionan " 50 fábricas de jabón, 20 fábricas de olivas, 250 plantas de procesado de olivas, 70 fábricas de fabricación de material de construcción, 400 talleres textiles, 8 fábricas de calzado, 5 fábricas de producción de nylon, 15 fábricas de procesado de mármol ", a lo que se suman dos molinos (para procesar trigo) y dos hoteles. " Estamos haciendo todo esto en los pueblos para que la gente pueda volver (…) se construyó una presa para proporcionar agua para beber –destacó-. Creamos la marca ‘hecho en Efrin’. Prohibimos la fundación de otras fábricas de olivas desde una perspectiva ambiental. También prohibimos los talleres de fusión de plomo para proteger la salud humana ".

Entre otros aspectos económicos, el ministro de Efrin detalló que todavía utilizan la moneda siria (libra) y el interés fue prohibido. " Aquellos que lo hacen son enviados a juicio y se enfrentan a las consecuencias ", remarcó. Además los bancos estatales no operan, pero fueron fundadas entidades bancarias en los cantones, aunque Yousef reconoció que " la gente ahorra guardando su dinero bajo la almohada ". Como sistema de impuestos, relató el funcionario, se está analizando el aplicado en la Región Autónoma Vasca. En la actualidad, explicó, “se recaudan impuestos y éstos son distribuidos a los ministerios dependiendo de sus necesidades. Hay transparencia en cuando a estas cuestiones. Los ciudadanos saben donde se van a utilizar los impuestos que pagan. Sin embargo aún no podemos decir que este sistema está totalmente establecido”.

En declaraciones a medios alternativos, Graeber describió que además del sector de colectividades y cooperativas " hay un sector de ‘economía abierta’ que incluye la economía de bazar existente, la cual, sin embargo, ahora está bajo la autoridad de las comunas locales, las cuales intervienen imponiendo precios máximos a cualquier cosa considerada bien esencial ".

Sobre otros aspectos, el antropólogo inglés manifestó que " algunos capitalistas autóctonos sí existen y no han sido expropiados; algunos incluso son parte del gobierno ‘auto-organizado' ". Según Graeber, la explicación de esta situación es que " la revolución tenía como objetivo ‘cambiar el suelo bajo el que operaban’ cambiando la forma en que la economía funcionaba como un todo, y cambiar la estructura del poder político para así hacerles imposible el traducir la ventaja económica a influencia política, y por lo tanto en última instancia, continuar operando como capitalistas a largo plazo ".

Por último, al referirse al capital privado Yousef aseveró que " no está prohibido pero está de acuerdo con nuestras ideas y sistema. Estamos desarrollando un sistema en torno a las cooperativas y las comunas. Sin embargo, esto no prueba que estemos en contra del capital privado. Se complementarán entre sí. Creemos que cuando el sistema de cooperativas esté desarrollado, se puede añadir capital privado moral a ciertas partes de la economía. La sociedad de Rojava funcionará mejor de esta manera y alejándose del sistema liberal. En el sistema liberal el pez gordo se come a los peces pequeños y no hay moralidad. En nuestro cantón se fundó una Organización del Comercio y la Industria y tiene 7.000 miembros. Aquí sólo hay una cosa prohibida y es el capital financiero ".



Leandro Albani

En la lucha contra Estado Islámico, los kurdos son la clave...


Más que los ataques aéreos de EE,UU y sus aliados, la resistencia efectiva al avance de Estado Islámico la están logrando las milicias de Kurdistán

En los ataques aéreos de Estados Unidos, algunos de sus aliados europeos, así como, concretamente, Jordania y los Emiratos Árabes Unidos, contra las posiciones de Estado Islámico (EI) reciben casi toda la atención de los medios de comunicación.

Esa gran ventaja táctica de un conjunto de Estados que podríamos con mucho cuidado llamar una intención de coalición anti-EI no se aprovecha en el terreno porque a Washington aún le falta la decisión política de terminar con la existencia del autoproclamado " califato ". A falta de un plan de paz y estabilización regional acordado entre todos los actores se impone la lógica de una dinámica bélica de balance de poder y contención mutua que, sin embargo, no puede excluir el riesgo desastroso de una escalada imposible de controlar.

La única fuerza capaz de romper esta indeterminación en el terreno, resuelta y capaz a vencer a EI son los kurdos. De hecho, y sin desmerecer la importancia de los bombardeos aéreos en golpear a los islamistas de Abu Bakr al-Baghdadi, la verdadera contención a la expansión de esta verdadera plaga ha sido la resistencia heroica de la ciudad de Kobani, en Kurdistán sirio, el año pasado.

La ciudad en la frontera con Turquía, bajo el control de las Unidades para la Protección del Pueblo, la milicia vinculada al Partido de la Unidad Democrática, refugio para aquellos cristianos y alauitas de Alepo que huyeron de la persecución de los islamistas, había adquirido un valor estratégico para EI: su caída significaría asegurar el flujo de combatientes y de armas desde Turquía, una logística ya facilitada por el gobierno de Erdogan, que tanto valora a los islamistas de todos los colores para sus aspiraciones neootomanas.

En el caso de Kobani, la reluctancia de Turquía de impedir la ofensiva islamista tenía un valor agregado; la victoria kurda, la consolidación de su control en sus tierras ancestrales desde el norte de Siria hasta Irak reaviva el fantasma del Tratado de Sèvres de 1920, que Mustafa Kemal combatió para luego fundar en las ruinas del Imperio Otomano una nueva república.

Ese tratado, patrocinado por el presidente Woodrow Wilson, enterrado por las potencias coloniales, pero no muerto, devolvía a los armenios sus tierras ancestrales vaciadas por el genocidio, y creaba Kurdistán.

Luego de pactar circunstancialmente con los bolcheviques y resolver la cuestión armenia, Mustafa Kemal se dedicó a aplastar la rebelión kurda de 1925, a masacrarlos y a terminar el proyecto de limpieza étnica negándoles hasta su derecho de identidad o la enseñanza de su idioma. Los kurdos deberían reconocerse como " turcos de montañas " y " orgulloso de serlo " ?

El partido de Erdogan, claro, les concedió algo de sus derechos en su afán de combatir al establishment kemalista, pero secretamente esperaba que los kurdos adhirieran a una lealtad dictada por la primacía de su identidad islámica. No fue el caso; los kurdos primaron su identidad étnica en Turquía desafiando todas las maniobras de Ankara. Más aún, el involucramiento de Turquía en Siria y más específicamente en el apoyo que silenciosamente proporcionó a los islamistas en su ofensiva contra Kobani, reveló la naturaleza antikurda del gobierno de Erdogan.

Hacia fines de diciembre de 2014, y luego de casi cien días de resistencia, Kobani no sólo detuvo el avance de los islamistas, sino que también aseguró que era una fortaleza firme, casi la batalla decisiva para revertir la onda expansiva del islamismo.

En efecto, aunque la historia épica de esta resistencia no se haya escrito todavía, ni se les haya dado a los peshmergas (combatientes kurdos) su debido honor en Kobani, y ante el casi desmantelamiento de las fuerzas iraquíes casi sectarizadas por las políticas equivocadas del ex primer ministro Nuri al-Maliki, son las fuerzas kurdas desde Erbil, capital del Kurdistán iraquí, las que día tras día registran éxitos en los combates y obligan a retroceder a EI. En enero, los kurdos lograron liberar y asegurar el control a la ruta internacional que vincula Mosul con la frontera siria.

¿Les tocará también la tarea de la puja final hacia la derrota de EI?

La respuesta, por supuesto, depende más de las decisiones que se tomarán en otras capitales.

De todas maneras, en términos políticos la victoria para los kurdos se define en el reconocimiento jurídico de Kurdistán, un Estado territorial que existe de hecho y que es una necesidad estratégica en el Levante. Falta darle un sentido de justicia histórica no sólo en términos de reconocimiento, sino también de factor de intermediación, y hasta moderación, que Erbil podría ser para determinar el destino de los kurdos en Siria, en Turquía y en Irán.



Khatchik DerGhougassian

La Nación

Rojava 'nın Sesi Radyosu 'nun DK Savaşçılarıyla Yaptığı Röportaj...

Rojava 'nın Sesi Radyosu 'nun Rojava topraklarında bulunan Devrimci Karargâh savaşçılarıyla yaptığı röportaj...


Rojava 'nın Sesi: Kendinizi tanıtır mısınız?


DK Savaşçısı: Biz, Leninci marksizmi pusula edinen savaşkan sosyalizmde ısrarcı olan, devrimci savaş perspektifinde hareket eden Devrimci Karargâh örgütünün savaşçıları olarak Rojava 'da bulunuyoruz. Ancak örgütümüz bu topraklara çok da yabancı değil.

İlk kuruluş ve inşa dönemlerini Medya Savunma alanlarında gerçekleştirdi. İdeolojik, politik, örgütsel ve askeri hazırlıklarını tamamladıktan sonra kuruluşunu İstanbul 'da bulunan 1. Orduya havan eylemini gerçekleştirerek deklere etmişti.  Örgütümüz bu eylemiyle kendini duyurmuş oldu.

Örgütümüz kurulduğu yıldan beri ısrarla vurguladığı temel meselelerden bir tanesi de Ortadoğu devrimciliği idi. Emperyalizmin geleceğe dair hesapları ve planlamaları Ortadoğu üzerineydi. Dolayısıyla dünyanın gündemi de Ortadoğu 'laşmıştı. Bu tespiti yapan örgütümüz tespitten öteye geçerek, politik ve pratik devrimci konumunu Ortadoğu üzerine kurdu. Örgütümüzün bu tespit ve konumlanışının ne kadar doğru ve haklı olduğunu bugünkü tabloya baktığımızda çok daha net görebiliyoruz.



Rojava 'nın Sesi: Türkiye devriminin öncü örgütü olduğunuzu söylüyorsunuz. Neden Rojava 'dasınız?


DK Savaşçısı: Öncelikle şunu belirtmekte fayda var. Örgütümüz bir dönem Türkiye devrimci hareketi ile Kürt Özgürlük hareketinin arasında açılan mesafeleri kapatmakta ısrarcı oldu. Ki bu konuda attığı mütevazı adımların bu mesafenin kapatılmasında rol oynadığını söyleyebiliriz. Aynı zamanda hareketimiz Türkiye ve Kürdistan devrimlerinin kan kardeşliği mücadelesini savunan bir perspektife sahip.

Bu minvalde değerlendirildiğinde örgütümüzün neden burada olduğu sorusuna daha net cevap vermiş olacağız. Biz burada oluşumuzu enternasyonal dayanışmanın ötesinde, siper yoldaşlığı gereği buradayız. Siper yoldaşlarımızla mevzilerde omuz omuza savaşmak ve Rojava topraklarında bulunan çeteleri temizlemek için buradayız. Aynı zamanda Ortadoğu 'da gerçeklesen Rojava devriminin ezilen halklara eşitlik, adalet ve özgürce yaşayacakları bir düzen getireceğini iyi biliyoruz.

Dolayısıyla bu devrimden hem egemen güçler hem de yerel gerici güçler rahatsız. Ve en çok da TC devleti yani AKP-RTE devleti rahatsız. DAİŞ çetesinin en büyük destekçisinin, yakalanan silah dolusu tırlardan ve çetelere verilen tanklardan ve aynı zaman da yaralanan çetelerin Türkiye 'deki hastanelerde tedavi ettirildiğinden dolayı iyi biliyoruz. Bundan dolayı Rojava 'da bulunmamız ve çetelere karşı mücadele etmemiz TC. Devletine karşı da verilen bir mücadeledir.

Rojava 'da bulunmamız TC 'nin Ortadoğu politikalarının boşa çıkarılmasında rol oynadığını da düşünüyoruz.  Ayrıca şunu da belirtmek istiyoruz. Rojava topraklarında oluşumuz geçici bir süreç. Rojava toprakları çetelerden temizlenip ve devrim güvenli hale geldiğinde burada olmayacağız. Çünkü biz kendimizi Türkiye devriminin temel gücü olarak görüyoruz, Kürdistan devriminin değil. Kürdistan zaten öncü ve savaş örgütüne sahip. Dolayısıyla ikincisine ya da taklitçisine ihtiyaç olduğunu düşünmüyoruz.

Rojava 'nın Sesi: Rojava devrimiyle birlikte uluslararası destek ve dayanışma gerçekleşti. Dayanışmayı nasıl değerlendiriyor ve yeterli buluyor musunuz?


DK Savaşçısı: Rojava devrimin ilk dönemlerinde aslında istenilen düzeyde destek ve dayanışma gösterilemedi. Aslında bu durum biraz da Rojava devriminin yankısının tam anlamıyla duyurulamamasından kaynaklı oldu. Özellikle ilk dönemlerde Türkiye 'deki Sosyalist hareketlerin destek ve dayanışmaları basın açıklaması, panel ve insani yardımın ötesine geçemedi. Fakat bu durum enternasyonalizmin ölçüsü için bile yeterli bir durum değildi.

Fakat Kobané 'nin çeteler tarafından işgal edilmesiyle birlikte, YPG-YPJ 'nin çetelere karşı direnişi hem Türkiye 'de hem de dünyada geniş yankı buldu. Dünya ezilen sömürülen, zulüm altındaki tüm halklar heyecanlandı, dayanışmada bulundu. Düşünün Afganistan 'daki burkalı kadınlar dahi Kobani için gösteriler düzenledi. Dünya Sol Sosyalist hareketin uzun zamandır böylesi ortak bir ruh ve ortak bir duruşu olmamıştı.

Bu uluslararası dayanışmaya kimileri fiili olarak buraya gelerek savaşın içinde yer alarak gösterdi, kimileri ise bulundukları alanlarda bunu yükseltti. Şimdi temel görev bu direnisin yarattığı ruh, coşku, havayı herkesin ülkesine, bulunduğu alana taşıması ve orada mücadeleyi ileriye sıçratmada bir perspektife dönüştürmesidir.

Türkiye Sosyalist hareketinde aynı şekilde fiili direnişe katılan siper yoldaşlığını örenler oldu. Yaralanan şehit düşen siper yoldaşlarımız oldu. Bunun yanı sıra bireylerin kendi başlarına almış olduğu kararla Kobani’ye savaşmaya geçenler oldu. Ki doğru olanda budur zaten örgütsüz olmak ya da örgütünün yanlış duruşu karşısında devrimci sorumluluk, duyarlılığın en güzel örneği oldular. Bundan dolayı ilk dönemler savaşçı olarak Rojava’da bulunmayan örgütler daha sonra savaşçı pozisyonunda bulunmaya ve dayanışma içerisinde bulundular.



Rojava 'nın Sesi: Kobané düştü düşecek diyenler oldu. Fakat Kobané direnişi zaferle sonuçlandı. Bundan sonraki süreçte Kobané zaferinin yansıması nasıl olacak ?


DK Savaşçısı: Değerlendirmemize başlamadan önce belirtelim ki, Kobané düştü düşecek diyenlere inat, Kobané direnişinin başladığı günden bugüne kadar başta bakur ve Anadolu halkları olmak üzere 6-7 Ekim serhıldanlarını gerçekleştirenlere ve Kobané 'de savaşan siper yoldaşlarımızı kutluyoruz. Kobané zaferi herkesin ve her kesimin ortak mücadeleleri sonucunda zafere ulaşmıştır.

Kobané 'de çetelere karşı verilen direniş de artık sözlerin anlamını yitirdiği bir milada dönüştü. Nasıl ki geçmişte Stalingrad 'da ve Vietnam 'da verilen direnişler dünya gündemini ve dünyada ki toplumsal hareketleri etkilediyse bugün de Kobani direnişi toplumsal hareketlere ve ezilen halklara umut oldu. O yüzden Kobané 'nin düşme[me]si[nden] ve kanton sisteminden en çok da egemen kliklerin rahatsız olduğunu söyleyebiliriz.

Özellikle AKP 'nin [bir] taraftan Kürt sorununun çözümü " barış " demagojisiyle kamuoyunu oyalarken diğer taraftan uluslararası platformlarda DAİŞ 'e olan desteğini açık açık sunup, desteğini çekme şartı olarak Rojava 'da ki kanton sisteminin lav edilmesi şartını dayattıklarını Kürt kurmaylarından biliyoruz.  Kobané direnişinin zaferle sonuçlanmasının yansımalarının Anadolu 'nun metropol kentlerine mutlaka yansıması olacaktır.

Sınıf hareketinin düşük olduğu bir momentte Kobané zaferinden sonra Birleşik Metal İş sendikasına bağlı işçilerin 15 fabrikada grev kararı alması hiç de tesadüf değildir. Gezi momentinde yakalanan dalgayı bir adım öteye sıçratamadığımız için zamanla sönümlendi. Fakat Kobané direnişi biz Türkiyeli devrimcilere yeni bir momentin yakalanmasında muazzam fırsatlar sunuyor.

Diğer taraftan Sabri Ok 'un açıklamalarını da değerlendirdiğimizde bakurda yeni bir devrimci hamle hazırlığının yansımalarını da görmüş olacağız. Bundan dolayı Kobané direnişinin siyasal ve toplumsal yansımalarını değerlendirmek ve bunu devrime kanalize etmek açısından örgütümüz tüm çabayı ve emeği gösterecektir.



Rojava 'nın Sesi: Son olarak eklemek istediğiniz bir şey var mı?


DK Savaşçısı: Türkiye 'deki siyasal gündemi olanaklar el verdiğince takip etmeye çalışıyoruz. Son dönemde mecliste ve gündemde sıkça tartışılan " iç güvenlik paketi " var.  AKP-RTE devletinin sonunun yaklaştığını kendisi gibi biz de çok iyi biliyoruz. İktidarını sağlamlaştırması, koruması ve toplumsal gösterileri sindirmek ve bastırmak için bu yasanın çıktığını, toplumsal olaylarda yaşanacak ölümlerin kılıfının hazırlanması için yasanın çıkarıldığını görmemek mümkün değil.

Buradan kamuoyuna çağrımız var. Bu yasayı tanımayın, geri adım atmayın. Bu devlet meşru bir devlet değildir. Bu devlete karşı her türlü gösteri ve eylem yapma ve devlet şiddetine karşı her türlü devrimci şiddet meşrudur.

Son olarak söyleyeceğimiz devrimci-demokrat kamuoyunun; faşist oligarşik devlete karşı, öz savunma güçlerini kurmaya ve demokratik alanda yer alan kadroların askeri alanlarda yer alarak militanlaşmaya ve Devrimci Karargâh saflarında Devrim ve Sosyalizm mücadelesini büyütmeye davet ediyoruz.

Serkeftin...

07.02.2015



DC 'den Alıntı...

Devrimci Karargâh Kobané Zaferini Kutladı...

Devrimci Karargâh yayınladığı " 23 Nolu Bildiri " ile Kobané zaferini kutladı. Devrimci Karargâh tarafından yayınlanan bildiri şöyle;


KCK Yürütme Konseyine;

Yoldaşlar,

Emperyalistlerin ve yerel sömürgecilerin emekçi halkların komünlerini yok etme yönündeki tarihsel çabaları bu kez Kobané 'de boşa çıkarıldı. Kürt halkı ve öncüleri Kobané 'de özgürlük bayrağını en yükseklerde tutmayı başardı.

Kadını ve genciyle yüksek fedakârlıkla ve fedaice bir mücadeleyle Kürt halkının ve öncüsünün bu üstün başarısını büyük bir coşkuyla kutluyor ve başta bu zaferi yaratan direniş şehitleri şahsında Kürt devrimini güçlü yoldaşlık duygularımızla selamlıyoruz...

Yoldaşlar,

Emperyalizmin bölgeyi yeniden düzenleme planları gereği organize edilen DAİŞ çetelerinin özellikle sömürgeci TC 'nin desteğiyle Kobané 'de yürüttükleri kuşatmanın kırılması ve özgürlük bayraklarının yeniden en yükseklerde dalgalanıyor olması sadece Kürt halkının ve Kürt devriminin değil aynı zamanda küresel emperyalizme ve yerel sömürgeciliğe karşı bütün emekçi halklarda biriken öfkenin kolektif bir ifadesi olmuş durumdadır.

Bölgede ve dünyada ezilen halklar emperyalistlere, sömürgecilere ve gericilere karşı nasıl bir tutum, nasıl bir mücadele çizgisi geliştireceklerini Rojava devriminden ve Kobane direnişinden öğreniyorlar.

Türkiye devrimci hareketi de Rojava devrimine ve Kobane direnişine Paramaz ve Kader yoldaşlar şahsında şehitlik düzeyinde katılımıyla Kürt devriminden öğrenmekteki kararlılığını göstermiş bulunuyor.

Türkiye devrimci hareketi, Mustafa Suphi 'lerden Mahir 'lere, Orhan 'lara uzanan bir feda kuşağının yol göstericiliğinde Türkiye proletaryasını ve emekçi halkların devrimci demokratik kurtuluşuna yönelik yürüyüşünde oportunizmin ve gericiliğin uzun yıllardır süren kuşatmasını giderek dağıtma eğilimine girmektedir.

Bu eğilimde derinleşme sayesinde Gezi Haziranı ile canlanan kitle inancı Kobané direnişi ve zaferiyle giderek bir devrim bilincine dönüşmektedir. Bu temelde artık görev Rojava devrimi ve Kobané direnişini sadece korumak değil, aynı zamanda onu büyütmek ve yaymak olarak kendini göstermektedir.

İnanıyoruz ve biliyoruz ki, Kürt özgürlük savaşçılarının Rojava 'da dalgalandırdığı devrim bayrağı ve Kobané zaferi Türkiye devrimin de en güçlü temellerinden biri olacaktır.

Yoldaşlar,

Bölge ve dünya halklarına hediye ettiğiniz bu üstün zafer nedeniyle siz, Kürt devriminin yüksek kurmaylığı şahsında bütün Kürt halkını ve savaşçılarını coşkuyla kutluyor, şehitlerin şahsında en derin saygılarımızı sunuyoruz...



Devrimci Karargâh

Merkez Komuta Grubu

27 Ocak 2015

Devrimci Karargâh Savaşçılarından " Uzun Yürüyüş " Tertip Komitesine...

Avrupa 'da üç koldan başlatmış olduğunuz " Kürdistan 'a Özgürlük ", " Öcalan 'a Özgürlük " ve " Rojava ve Kobané 'yi " sahiplenme adına yaptığınız uzun yürüyüşü, Rojava Devrimci Karargâh savaşçıları olarak selamlıyoruz...

Kürdistan ve Ortadoğu 'da tüm halkların ve azınlıkların özgürce yaşam ve kendini ifade etme mücadelesinde bayraklaşan ve barışın adı olan PKK 'nin uluslararası güçlerce terörist olarak adlandırılması DAİŞ çetelerinin saldırılarına karşı aldığı kararlı ve muzaffer tutum nedeniyle artık tüm meşrutiyetini yitirmiştir.

Çağrımız PKK 'nin terör listesinden derhal çıkarılmasıdır...

Kürdistan 'ın özgürlüğü ve Rojava sahasının DAİŞ çetelerinden temizlenmesi için hepimize de büyük sorumluluklar düşüyor. Bu sorumluluğun bilinciyle mücadeleyi büyütmek hepimizin devrimci görevidir.

Kobané direnişi tüm dünya halklarında geniş yankı buldu. Bu direniş tarihsel geçmişimizin Stalingrad 'ı ve Vietnam 'ı oldu. Nasıl ki Stalingrad ve Vietnam dünya halklarının umudu olduysa bugünde Kobané direnişi eşitlik, adalet ve özgürlük isteyenlerin umudu haline gelmiştir.


Yoldaşlar,

Rojava devrimini korumak ve Kobané direnişinin desteklenmesi adına, siper yoldaşlığı gereği Rojava 'da siper yoldaşlarımızla mevzilerde omuz omuza savaşıyoruz. DAİŞ çetelerini Rojava topraklarından atana kadar da savaşmaya devam edeceğiz...

Siz değerli yoldaşların başlatmış olduğu bu yürüyüşü anlamlı ve değerli buluyor, mücadeleyi daha da yükselteceğinizi biliyoruz. Ve başlatmış olduğunuz bu uzun yürüyüşü tekrardan selamlıyor, Rojava Devrimci Karargâh savaşçıları olarak başarılar diliyoruz.


Serkeftın yoldaşlar!                       
       

Yaşasın YPG-YPJ

Yaşasın SİPER YOLDAŞLIĞI

Yaşasın DEVRİMCİ KARARGÂH



ROJAVA DEVRİMCİ KARARGÂH SAVAŞÇILARI

24.01.2015

Rojava 'da Yaşam (2)...

Rojava 'da askeri alanlar şehir merkezinin biraz dışında olsa da gündelik yaşamın devamı için bazı ihtiyaçlarınızı, hatta birçok ihtiyacınızı şehirden karşılamak zorundasınızdır. Dolayısıyla sık sık görev gereği şehir merkezine inilir. Ortadoğu toplumlarında kadın her zaman ikinci planda olmuştur.


Ancak Rojava için aynısının geçerli olduğunu söyleyemeyiz. Şehir merkezine indiğimizde ilk dikkatimizi çeken kadın trafik polisleri olmuştu. Şehirin trafiği ve yayaların güvenliği onların denetiminde. Hiç kuşkusuz alt yapı eksiklikleri olsa da uzun vadede çözüleceğine şüphemiz yok.


Rojava 'da sanayi üretiminin olmaması ve üretimin tarıma dayalı olmasından kaynaklı bölgenin sosyo ekonomik yapısı feodalizme dayalı. Dolayısıyla aşiretlerin ve aşiret topluluklarının çok yaygın olduğunu söyleyebiliriz. Bu konuda hatta bir anımız da var. Taburumuza çok yakın bir köye ziyaret gerçekleştirmiştik.


Evin bahçesinde köylülerin ikram ettiği kahvelerimizi içerken diğer taraftan da sohbet ediliyordu. Tabi Kürtçe bilmediğimiz için arkadaşlar bize tercüme ediyorlardı. Köylülerden biri bize heval aracılığıyla hangi aşiretten olduğumuzu sordu. Doğal olarak biz de aşiretimizin olmadığını söylediğimizde ise bize " aşireti olmayan insan olur mu " diye reaksiyon gösterdi. Tepkisine susarak cevap vermek zorunda kaldık...


Bulunduğumuz noktaya yakın bir köyde Şamar aşiretine bağlı Araplar yaşıyor. Şamar aşireti Arap olmasına rağmen YPG bünyesinde kalmaya karar vermiş. YPG bünyesinde yer alıyorlar fakat kendi özgünlükleri var. Köyde kendi meclisleri ve yönetimleri var. Köyün güvenliğini ve asayişini kendileri sağlıyor.


Aynı zamanda kendi haciz (yol kontrolü) noktaları var. YPG, Şamarlara sadece silah yardımı ve askeri eğitim veriyor. Bu alanların dışında kendi özgünlükleri var. Bu arada dipnot olarak şunu hatırlatmakta fayda var: Abit (köle) 'ler diye bilinen ve Arap olmalarına rağmen köle olarak tanımlanan insanlar var.


Eski rejimde Abitler toplumda yaşayan diğer vatandaşlarla eşit haklara sahip değillermiş. Ancak Rojava devrimiyle birlikte Abitler diğer halklar gibi eşit haklara sahip oldu. Dolayısıyla YPG ilk taburunu Til Koçer 'de Abit olan Araplardan kuruyor.


Rojava 'da KÖH 'nin mücadele edeceği alanlardan bir tanesi de ilkel milliyetçilik olacak. YPG-YPJ bünyesinde savaşçı olan kimi yerel katılımlarda ilkel milliyetçilik görülebiliyor. Tabi Arap kültüründen de etkilenmenin verdiği bir düzen/yaşam tarzı da yer yer gözlenebiliyor. 


Yerel savaşçıların özellikle Kürt olmayan ve Kürtçe konuşmayanlara karşı önyargılı olduklarını söyleyebiliriz. Kimisi Türkçe bildiği ve karşısındakinin Kürtçe bilmediğini de bildiği halde ısrarla Kürtçe yanıt veriyor. Türkçe haber izlediğimizde ise rahatsızlıklarını odayı terk ederek veya kapıyı hafif şekilde çarparak dile getiriyorlar.


Bu elbette anlaşılır bir davranış. Böyle olmalarında elbette geçmişte yaşadıkları zulüm, baskı ve bakurda yaşanan katliam ve baskıların büyük payı var. Rojava 'da yaşayan Kürtler rejim döneminde Kürtçeyi gizli gizli ve evlerinde sessiz bir şekilde konuşmuşlar. Zira rejimin muhbirleri ve ajanları akşamları gizli gizli kapıları dinleyerek, Kürtçe konuşan evleri tespit etmeye çalışıyorlarmış.


Dolayısıyla Rojava 'lı Kürtler devrimden sonra serbestçe Kürtçe konuşma sansına sahip oldular. Bundan dolayı uzun süreden sonra Kürtçeyi rahatça konuşma fırsatı yakalayan yereller, şimdi de Kürtçe dışında dil konuşulmasına hoş bakmıyorlar. Ancak devrimin inşa sürecinde " yeni insan 'ın " yaratılmasıyla birlikte bu sorun da ortadan kalkacaktır. Zira insan, tarihin öznesidir. Ve mutlaka değişir ve değiştirir.


Taburda gündüzleri eğitim olduğundan dolayı televizyon izlemek yasak. Sadece akşamları haber izlemek için televizyon izleniyor. Dolayısıyla taburdaki savaşçılarda müzik dinlemek çok yaygın. Hemen hemen birçoğunda MP3 çalar tarzı aletler görmek mümkün.  Öyle batı müzikleri dinleyen pek bulamazsınız, burada.


Ortadoğu 'ya özgü sanatçıların müziklerinin dinlenmesi daha çok yaygın. Genelde Kürtçe, Arapça, Farsça, Soranice ve Türkçe müzikler dinleniyor. Feyruz, Rait, Guguş gibi sanatçıların yanı sıra Karadeniz sanatçılarından en popüler ve en çok dinlenen ise Selçuk Balcı.


Savaş cephesinde olmak günün yirmi dört saati savaşıyorsunuz anlamına gelmiyor. Savaşın dışında da olanaklar çerçevesinde kimi faaliyetlerde bulunuyorsunuz. Kolektif eğitimin dışında bireysel okumalar, yazma ve müzik dinleme fırsatını yakalıyorsunuz.


Son dönemde yürürlüğe giren " altı aylık zorunlu askerlik yasası " kanton meclisindeki uzun tartışmalardan sonra faaliyete geçti. Bu yasa kantonlarda ki halk meclislerinde epey tartışmaya neden oldu. Bir ara yasa geri çekildi, daha sonra tekrar yürürlüğe kondu. İlk başta yerel halk ve özellikle Barzani 'nin partisi KDP bu yasaya epey direndi.


İlk başta zorunlu askerliğe katılım düşük olsa da, askeri ortamdaki yaşamı görüp etkilenme artınca katılım sayısı artıyor. Hatta kimi yerel savaşçılar katılımdan sonra, " buradaki ortam ve sıcaklık ve yaşam koşulları bizim evimizden çok daha iyi " şeklinde konuşuyorlar. Bu olumluluklara rağmen hiç mi eksiklik ve hata yok diye sorgulayabilirsiniz.


Tabi ki var! Düzenin lümpen yaşam kalıntıları olarak kamu malının istismarı türünden kimi hadiseler de yaşanmıyor değil. Dolayısıyla savaş sadece DAİŞ ile verilmiyor. Aynı zamanda sistemin kalıntılarına karşı zihniyet savaşı da diğer taraftan devam ediyor. Hevaller reel sosyalizmi Stalin üzerinden çok eleştiriyorlar.


Stalin 'in askercil yönden aldığı karar ve yaptırımları kabul etmiyor ve doğru bulmadıklarını söylüyorlardı. Bugün Rojava 'daki devrimin korunması ve inşa sürecinde karşılaştıkları eksiklikler ve hatalar Stalin 'in dönemine göre ne kadar haklı olduğunu gösterecek argümanları sunuyor.


Her ne kadar reel sosyalizmi eleştirseler de devlet olgusunu kabul etmeyip adına demokratik komünal sistem deseler de ontolojik düzlemde uyguladıkları ve pratikleştirdikleri sosyalizmin tarihsel pratiğinden çok da farklı değil. Belki de eleştirdikleri Stalin 'in yöntemlerini ve politikasını önümüzdeki dönemlerde Rojava 'da uygulamak zorunda kalabilirler. Bekleyip göreceğiz...



Orhan AĞIRNASLI

26 Ocak 2015



DC 'den Alıntı...